ECTS

Europejski system transferu i akumulacji (ECTS – European Credit Transfer System) wprowadzony został w Małopolskiej Wyższej Szkole Ekonomicznej w Tarnowie w 2004 r.

Zgodnie założeniami Deklaracji Bolońskiej z 1999 r., a następnie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. z późn. zm., Regulamin studiów uwzględnia przenoszenie i uznawanie zajęć zaliczonych przez studenta w jednostce organizacyjnej uczelni macierzystej lub innej uczelni, w tym zagranicznej, z uwzględnieniem zasad przenoszenia osiągnięć.

System punktacji ECTS jest stosowany w odniesieniu do wszystkich studentów zarówno studiujących w Tarnowie, jak i wyjeżdżających na studia do zagranicznych ośrodków, z którymi Uczelnia zawarła stosowne umowy. Tej samej procedurze podlegają obcokrajowcy przyjeżdżający na studia do Polski.

Podstawy prawne

Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm);
Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 27 września 2018 r. w sprawie studiów (Dz.U. z 2018 r., poz. 1861 z późn. zm.);
Uchwała 5/S/2019 Senatu Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie z dnia 12 kwietnia 2019 r. w sprawie Regulaminu Studiów w Małopolskiej Wyższej Szkole Ekonomicznej w Tarnowie;
Uchwała 22/S/2016 Senatu Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zatwierdzenia kwestionariusza oceny okresowej nauczyciela akademickiego oraz zaopiniowania Wewnętrznego Systemu Zapewniania Jakości Kształcenia w MWSE w Tarnowie.

Cel

Celem systemu ECTS jest stworzenie i opisanie przejrzystego sposobu stosowania punktów ECTS z zachowaniem właściwych mechanizmów postępowania przy prowadzeniu toku studiów oraz tworzeniu lub doskonaleniu programu studiów.

Uczestnicy systemu ECTS

studenci,
nauczyciele akademiccy (pracownicy katedr/zakładów),
pracownicy działów związanych z tokiem studiów i programami kształcenia (dziekani, prodziekani, pracownicy dziekanatu, koordynator programu Erasmus+, pełnomocnik rektora ds. wewnętrznego systemu zapewniania jakości kształcenia).

Opis procedury alokacji punktów ECTS

ECTS jest systemem punktów zaliczeniowych określającym nakład pracy studenta, jaki jest konieczny do osiągnięcia założonych efektów uczenia się dla danego kierunku studiów. Pojęcie „nakład pracy” rozumiane jest tu jako suma godzin kontaktowych wynikających z programu studiów i szacunkowa liczba godzin pracy własnej studenta.
Nakład pracy własnej studenta określa się jako sumę zadań, jakie musi wykonać przeciętny student w ramach całego programu studiów, aby zrealizować założone efekty uczenia się, co odpowiada 1500-1800 godzin nakładu pracy w rozliczeniu rocznym. Przy tworzeniu planów studiów musi być spełniona zasada możliwie równomiernego obciążenia studenta pracą w poszczególnych semestrach, jak również logicznego następstwa przedmiotów w kolejnych semestrach.
Punkty ECTS przypisuje się w oparciu o zdefiniowane dla modułów kształcenia efekty uczenia się oraz czas pracy własnej studenta, potrzebny do właściwego opanowania materiału, a następnie zaliczenia modułu kształcenia.
Nakład czasu pracy studenta obejmuje następujące elementy:
1) godziny kontaktowe (udział w zajęciach dydaktycznych z udziałem nauczycieli akademickich);
2) czas pracy własnej studenta, do której zalicza się:
- samodzielne studiowanie literatury przedmiotu,
- udział w zajęciach o charakterze praktycznym,
- udział w zajęciach laboratoryjnych,
- korzystanie z materiałów dydaktycznych zamieszczonych na platformie e-learningowej,
- wykonanie projektów,
- przygotowanie esejów, referatów, prezentacji itp.
- przygotowanie się do kolokwiów, zaliczeń, egzaminów itp.,
- udział w konsultacjach,
- inne wskazane w kartach programowych modułów.
W ciągu jednego roku student powinien uzyskać nie mniej niż 60 punktów ECTS (30 punktów ECTS w semestrze), co oznacza, że jednemu punktowi ECTS przypisuje się 25-30 godzin nakładu pracy studenta, zgodnie z przyjętymi w większości krajów europejskich standardami oraz z regulacjami krajowymi.
W przypadku studiów podyplomowych słuchacz powinien uzyskać w ciągu roku nie mniej niż 60 punktów ECTS (30 punktów ECTS w semestrze).
Warunkiem ukończenia studiów i otrzymania dyplomu ukończenia studiów lub świadectwa ukończenia studiów podyplomowych jest uzyskanie przez studenta:
- co najmniej 180 punktów ECTS – w przypadku studiów pierwszego stopnia,
- co najmniej 120 punktów ECTS – w przypadku studiów drugiego stopnia,
- co najmniej 60 punktów ECTS – w przypadku studiów podyplomowych dwusemestralnych,
- co najmniej 120 punktów ECTS – w przypadku studiów podyplomowych czterosemestralnych.
Warunkiem zaliczenia semestru przez studenta jest uzyskanie nie mniej niż 30 punktów ECTS. Student może zostać wpisany na kolejny semestr z deficytem punktów ECTS pod warunkiem, że deficyt ów nie przekracza sumy punktów dwóch najwyżej punktowanych przedmiotów w skali roku, zgodnie z planem studiów przewidzianym do realizacji w danym roku akademickim.
W przypadku, gdy deficyt punktowy uprawniający do wpisu na kolejny semestr zostaje przekroczony, decyzję o wpisie na kolejny semestr podejmuje dziekan wydziału oraz określa warunki i termin „wyrównania” niedoboru punktów ECTS przez studenta.
W przypadku przyjęcia studenta w trybie przeniesienia z innej uczelni, w tym także zagranicznej, dziekan wydziału określa zbieżność uzyskanych efektów uczenia się i wymiar uzyskanych punktów ECTS, co pozwala wskazać właściwy semestr zapisu na studia. Decyzje podejmowane są w oparciu o regulamin studiów oraz zgodnie z warunkami i trybem przenoszenia zajęć zaliczonych przez studenta określonymi przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego.
W trakcie postępowania rekrutacyjnego na studia drugiego stopnia obejmującego kandydatów, którzy ukończyli studia pierwszego stopnia w ramach kierunków innych niż oferowane przez MWSE, Komisja Rekrutacyjna ustala ilość efektów uczenia się niezbędnych do uzupełnienia oraz wskazuje w ramach jakich modułów kształcenia i jaką liczbę punktów ECTS powinien uzupełnić kandydat. W tym zakresie Komisja Rekrutacyjna opiera się na uchwałach Senatu w sprawie określenia różnic w efektach uczenia się dla poszczególnych kierunków studiów na dany rok akademicki.
Program zajęć wraz z liczbą punktów ECTS dla studenta podejmującego studia za granicą w uczelni partnerskiej w ramach programów edukacyjnych, organizowanych na podstawie umowy dwustronnej, ustala koordynator uczelniany odpowiedzialny za dany program edukacyjny, a zatwierdza dziekan wydziału.

Skala ocen w systemie ECTS przyporządkowana jest do uczelnianej skali ocen w następujący sposób:

Ocena w systemie ECTS	Ocena według regulaminu studiów	Definicja
A – excellent	5,0	BARDZO DOBRY – wybitne osiągnięcia z dopuszczeniem jedynie drugorzędnych błędów
B – very good	4,5	DOBRY PLUS – powyżej średniego standardu, z pewnymi błędami
C – good	4,0	DOBRY – generalnie solidna praca z szeregiem zauważalnych błędów
D – not good enough	3,5	ZADOWALAJĄCY – zadowalający, ale z istotnymi brakami
E – poor	3,0	DOSTATECZNY – praca/wyniki spełniają minimalne kryteria
FX – bad (fail)	2,0	NIEDOSTATECZNY – punkty będzie można przyznać, gdy student uzupełni podstawowe braki w opanowaniu materiału
F – bad (fail)	2,0	NIEDOSTATECZNY – punkty będzie można przyznać, gdy student gruntownie przygotuje całość materiału

Punkty ECTS przypisuje się poszczególnym modułom kształcenia zawartym w planie studiów. W kartach programowych tych modułów odnotowuje się wartość liczbową punktów ECTS przypisaną do modułu. W każdej karcie programowej modułu kształcenia dokonuje się szczegółowej analizy, obejmującej bilans nakładu pracy studenta.
Nakład czasu pracy studenta definiuje się w odniesieniu do całości danego modułu kształcenia, a nie do jego poszczególnych elementów składowych.
Przynajmniej raz w roku akademickim zasięga się opinii studentów co do szacowanego nakładu ich pracy własnej dla każdego modułu kształcenia.
Punkty ECTS wpisuje się do suplementu do dyplomu, a w przypadku studiów podyplomowych umieszcza się na świadectwie ich ukończenia.
W odniesieniu do tworzonych planów studiów przyjęto minimalną i maksymalną wartość punktów ECTS, którą można przypisać danemu modułowi kształcenia: minimalna to 1, a maksymalna to 8. Względnie dużą liczbę punktów ECTS przypisuje się modułom kształcenia o charakterze praktycznym.
Łączna liczba punktów ECTS, którą student musi uzyskać na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich i studentów (godziny kontaktowe) wynosi co najmniej 60% ogólnej liczby punktów ECTS przypisanej do danego toku studiów, a więc:
- co najmniej 108 punktów ECTS – w przypadku studiów pierwszego stopnia,
- co najmniej 72 punktów ECTS – w przypadku studiów drugiego stopnia,
- co najmniej 36 punktów ECTS – w przypadku studiów podyplomowych dwusemestralnych,
- co najmniej 72 punktów ECTS – w przypadku studiów podyplomowych czterosemestralnych.
Plany studiów i programy kształcenia na wszystkich kierunkach i formach studiów, prowadzonych przez MWSE zapewniają studentowi wybór modułów kształcenia w wymiarze nie mniejszym niż 30% łącznej liczby punktów ECTS.
W oparciu o obowiązujące na dany rok akademicki plany studiów sporządza się tzw. sumaryczne wskaźniki ilościowe, którą stanowią załączniki do odpowiednich uchwał Senatu zatwierdzających te plany. W zestawieniu tym przedstawia się m.in.: łączną liczbę punktów ECTS, którą studentów musi uzyskać na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich i studentów, w ramach zajęć z zakresu nauk podstawowych, w ramach zajęć o charakterze praktycznym, minimalną liczbę punktów ECTS z zakresu zajęć ogólnouczelnianych itp.
Przy tworzeniu nowych lub doskonaleniu funkcjonujących programów kształcenia, ustalając wartość punktów ECTS dla danego modułu kształcenia, bierze się pod uwagę następujące kryteria:
1) wyniki badania opinii studentów na temat nakładu pracy własnej, poświęconej na przygotowanie się i zaliczenie danego modułu,
2) bilans punktów ECTS przedstawiony przez prowadzącego w karcie programowej modułu i sugerowany przez niego przewidywany nakład czasu pracy własnej studenta na wykonanie poszczególnych zadań,
3) ocenę profilu przedmiotu pod względem kształtowania kwalifikacji w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych w wymiarze teoretycznym i praktycznym,
4) metody dydaktyczne w ramach danego modułu,
5) rozwiązania przyjęte w zakresie weryfikacji modułowych efektów uczenia się,
6) matrycę pokrycia efektów uczenia się z efektami obszarowymi w modułach kształcenia realizowanych na danym kierunku studiów.
Powyższe wskaźniki mają zastosowanie przy tworzeniu i doskonaleniu programów kształcenia, przy czym zmiany mające na celu doskonalenie programu kształcenia mogą odbywać się jedynie w zakresie nie przekraczającym łącznie wymiaru 50% punktów ECTS, jeżeli zmiany te nie wywołują zmian efektów kształcenia w programie kształcenia dla danego kierunku studiów (Rozporządzenie MNiSW 27 września 2018 r. w sprawie studiów – Dz.U. z 2018 r., poz. 1861 z późn. zm.).
Kierownicy katedr przygotowują propozycje wymiaru liczby punktów ECTS przypisanych danym modułom kształcenia. Propozycja jest przekazywana Dziekanowi, który przygotowuje stosowne projekty planów studiów w porozumieniu z dziekanem właściwego wydziału i samorządem studenckim. Dziekan, po zasięgnięciu opinii Rady Patronackiej oraz komisji senackiej ds. dydaktyki, przedstawia ostateczny projekt do zatwierdzenia Senatowi uczelni.
Procedura przypisania punktów ECTS modułom kształcenia stanowi element Wewnętrznego Systemu Zapewniania Jakości Kształcenia.