Wirtualny Dziekanat 
Absolwent studiów II stopnia na specjalności Pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna i terapia pedagogiczna uzyskuje wiedzę, umiejętności i kompetencje do podejmowania praktycznych działań o charakterze diagnostyczno – wspomagającym, rehabilitacyjnym i terapeutycznym z osobami o specjalnych potrzebach edukacyjnych oraz z ich rodzinami, nauczycielami i opiekunami. Jego zakres kwalifikacji obejmuje także wczesne wspomaganie rozwoju (dotyczy dzieci od 0 do ukończenia 3 lat).
Absolwent dysponuje wiedzą oraz praktycznymi umiejętnościami w zakresie oddziaływań wspomagających i stymulujących rozwój małego dziecka (również z deficytami i dysharmoniami rozwojowymi). Absolwent potrafi praktycznie dokonać diagnozy pedagogicznej, konstruować programy terapeutyczne oraz realizować je w pracy z dziećmi. Absolwent korzysta z różnorodnych źródeł informacji, również w języku obcym, dzięki czemu pogłębia i aktualizuje swoją wiedzę i praktyczne umiejętności. Wykorzystuje nowoczesne technologie.
Absolwent może prowadzić diagnozę przesiewową i specjalistyczną nieprawidłowości rozwoju i niższego od zakładanego poziomu osiągnięć szkolnych. W zakres jego działań wchodzi również opieka i pomoc psychopedagogiczna, wobec dzieci od urodzenia do zakończenia edukacji szkolnej, a w szczególności organizowanie warunków wyrównywania szans edukacyjnych (działania profilaktyczne, prognostyczne, optymalizujące, naprawcze).
Absolwent posiada kwalifikacje pedagoga w zakresie terapii pedagogicznej, m.in. do prowadzenia zajęć korekcyjno-kompensacyjnych oraz innych o charakterze terapeutycznym z dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Uzyskuje także uprawnienia w obszarze wczesnego wspomagania rozwoju dziecka. Daje to możliwość podjęcia zatrudnienia w różnego typu placówkach edukacyjno-rehabilitacyjnych udzielających wsparcia dziecku, także o zaburzonym rozwoju. Są to np.: przedszkola, szkoły, placówki opiekuńczo-wychowawcze, poradnie psychologiczno-pedagogiczne, ośrodki wczesnego wspomagania rozwoju dziecka i wczesnej interwencji, ośrodki rehabilitacji dziennej i inne placówki ogólnodostępne, integracyjne i specjalne. Program studiów jest zgodny z aktualnymi standardami kształcenia nauczycieli. Absolwent może także prowadzić zajęcia korekcyjno-kompensacyjne (grupowe lub indywidualne) zapewniające wspomaganie rozwoju i korygowanie jego nieprawidłowości. Jest również przygotowany do koordynacji współpracy wszystkich ogniw procesu pomocy specjalistycznej (poradni psychologiczno-pedagogicznej, ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się, nauczycieli, rodziców), a także psychoedukacji, pedagogizacji nauczycieli, rodziców oraz uczniów.
Absolwent dysponuje kompetencjami w zakresie wiedzy odnośnie praktycznego udzielania skutecznej pomocy psychologiczno-pedagogicznej dzieciom z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi, przebywającymi w różnego typu placówkach edukacyjnych i oświatowo -wychowawczych. Wykazuje się znajomością aktów prawnych dotyczących kształcenia i opieki nad uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz regulujących realizację wczesnego wspomagania. Jest świadomy psychologicznych i biomedycznych uwarunkowań rozwoju, zachowań i zaburzeń dzieci i młodzieży. Zna narzędzia służące diagnozie małego dziecka, w tym do diagnozy funkcjonalnej. Absolwent posiada wiedzę w zakresie diagnozowania zaburzeń generujących specjalne potrzeby edukacyjne.
Absolwent dysponuje praktyczną umiejętnością planowania procesu wychowawczo-terapeutycznego w zakresie prowadzonych zajęć, diagnozowania indywidualnych możliwości dziecka, rozpoznawania jego specjalnych potrzeb edukacyjnych oraz wskazywania jego możliwości edukacyjnych. Absolwent posiada praktyczną zdolność do planowania i prowadzenia zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, działań profilaktycznych, konstruowania we współpracy z innymi specjalistami na terenie placówki indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych, umiejętność tworzenia i realizowania indywidualnych programów zajęć wczesnego wspomagania rozwoju dziecka oraz skutecznego wspierania rodziny.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent ma świadomość potrzeby integrowania działań różnych specjalistów i instytucji na rzecz dziecka i współpracy z rodziną. Rozumie sytuację psychologiczną, społeczną i edukacyjną osób z różnymi dysfunkcjami i ich rodzin. Przestrzega zasad etycznych w pracy z dzieckiem i jego rodziną, uwzględnia w swoich działaniach możliwości i ograniczenia dziecka, indywidualizując proces opiekuńczo-terapeutyczny. Ma poczucie odpowiedzialności za podejmowane działania rehabilitacyjne. Wykazuje kreatywność w doborze i stosowaniu metod, form i środków w pracy pedagogiczno-terapeutycznej. Widzi potrzebę doskonalenia zawodowego i samokształcenia.